Dün babamın doğum günü için bizim evde toplandık.. Gündüz Tuna'yla beraber yaptık herşeyi, ben evi süpürdüm Tuna süpürgenin üstüne oturdu; yemek yaparken de hepsine elini sürdü arada döktü saçti kızdırdı beni arada da anne ne olursun oynayalım dedi..Sen yapma babaannem yapsın sen gel odamda oynayalım dedi kıyamadım kah oyun oynadım kah kaytarıp işimi yapmaya çalıştım..ama hakkını veremedim dünkü beraberliğimizin..istediğim gibi ilgilenemedim..
Akşam anneannesi, dedesi ve teyzesi eve dönerken onların peşine takıldı bende gidicem anneannemde kalıcam diye..Biz pek ihtimal vermedik nasılsa gitmez diye; iyi o zaman çantanı al dedik, çok eminiz ya gitmeyeceğinden, sabah dedesiyle parka bile gitmedi kalmaya hayatta gitmez diyoruz..ama bizimki gayet niyetli ve kararlı bir sekilde ayakkabılarını giydi, çantasını aldı bizi öptü ve gitti..
iyi güzel sonuçta emin ellerde ve çok istekli ama gel bunu bana anlat...Girdim salona başladım ağlamaya, biliyorum gereksiz ve saçma ağlayacak ne var ama kendime engel olamıyorum..Halbuki Tuna bu gece erken uyusa da kitap okusam, dergilerime rahatça bakabilsem ne bilim televizyon izlesem ya da gece deliksiz uyuyabilsem vb. bir sürü cümle kurardım biliyorum ama gece hiçbirini canım yapmak istemedi, gece rahatça deliksiz bir uyku da çekemedim..
hiç alakası olmasada dedim ya istediğim gibi ilgilenemedim vs. diye işte bu düşünceler rahat bırakmadı beni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder